تنها کسی که به دیدن آقای حکیم می رفت

هنگامی که حضرت آیت اللّه حکیم به عنوان اعتراض به رژیم بعث به بغداد رفتند ،مسلمانان و شیعیان از سراسر عراق دسته دسته برای زیارت ایشان می آمدند و این خود یک حرکت ضد حکومت بعثی بود که انجام می شد و در این حالت بود که رژیم بعث عراق به منزل آیت اللّه حکیم حمله کرده و آنجا را محاصره نمود ،درب خانه را بست و کسانی را که مراجعه می کردند ،دستگیر کرد و در نتیجه آیت اللّه حکیم به صورت قهر به کوفه رفت و دید و بازدید خود را هم تعطیل کرد به نحوی که در آخر عمر این مرجع جهانی شیعه با غربت و مظلومیت دار فانی را وداع کرد .علمای نجف از ترس و وحشت و اینکه نکند مورد قهر و غضب رژیم بعث واقع شوند ،از رفت و آمد و حشر و نشر با آیت اللّه حکیم خودداری می کردند .امّا این امام بودند که با همان ویژگی و شجاعت پیامبرگونه به دیدن ایشان می رفتند  و هر روز مرحوم حاج آقا مصطفی را برای دیدن آیت اللّه حکیم به منزل ایشان می فرستادند .لذا رژیم بعث عراق آقای حاج آقا مصطفی را دستگیر کرده و به بغداد انتقال داد .هاله ای از ترس و وحشت در نجف حکمفرما شد همه دسته دسته به خانه امام می آمدند و می خواستند که از رژیم بعث عراق رسماً  بخواهند که حاج آقا مصطفی را آزاد نماید.چون همه خوف آن را داشتند که بلایی سر ایشان بیاورند .امام در پاسخ می فرمودند :((مبارزه این سختیها و تلخیها را دارد .کسی که دارد با دشمن مبارزه می کند هیچ وقت از دشمن خود تقاضایی نمی کند.اگر مصطفی را هم بکشند من برای آزادی او درخواستی نمی کنم .))این در حالی بود که نزدیک به یک هفته مرحوم حاج آقا مصطفی در زندان بغداد بود و از سرنوشت او هیچ کس خبری نداشت.* 


--------------------------------------------------------------------------------
*به نقل از:حجت الاسلام و المسلمین سید علی اکبر محتشمی-ندا ؛شماره 1،صفحه 47.