امام یک وقار و طمأنینه و هیبت خاصی داشتند و در عین حال بسیار متواضع بودند .بیشتر اوقات ساکت بودند و کم حرف سعی می کردند به حد ضرورت صحبت کنند و حرفهایشان بسیار حساب شده و بسیار موزون و کوتاه بود.در غیر جلسات عمومی که سخنرانی می کردند ،کمتر حرف می زدند ،و بیشتر فکر می کردند .در تمام حالاتشان در حال فکر کردن بودند ،و از اوقاتشان حداکثر استفاده را می کردند .
به نقل از:حجة السلام و المسلمین امام جمارانی _روزنامه جمهوری اسلامی _ویژه اربعین _سال 68.
.
انتهای پیام /*