روزنامه اطلاعات یک مطلبی می نویسد به نام تفاهم روحانیت و دولت ،که آقای خمینی می فرستد عقب مسعودی مسؤول روزنامه اطلاعات که ((این تفاهم چیست و کجاست؟ بگو این تفاهم را کی کرده ،من تفاهم کرده ام ؟ آیا آقایان دیگر تفاهم کرده اند این تفاهم بایستی روشن بشود !)) خلاصه او هم پیغام می فرستد که این مربوط به ما نیست و مقاله هم آن نبوده و یک همچنین چیزی بوده مثلاً ،خود این مقاله از طرف ساواک آمده ! آقای خمینی فشار می آورد که((بایستی این را خودت توی روزنامه بنویسی و تکذیب کنی ،اگر نکنی من تو را تکذیب می کنم .))خلاصه مسؤول روزنامه می افتد روی عجز و التماس که ما تقصیر نداریم و از طریق ساواک بود.دراین گیر و دار ،سرهنگ مولوی رییس سازمان امنیت تهران می آید آنجا و به آقا می گوید که من فکر می کنم که صلاح بر این باشد که شما دست از این اعتراض و تکذیب کردن روزنامه اطلاعات بر دارید و اگر بر ندارید در هر حال ما سربازیم ،و تا می گویند ما سربازیم ،آقا می توپد به او که :((مرتیکه تو کجایت سرباز است ،! اگر سرباز بودید چادر زنانه سرتان نمی کردید که فرار کنید ،سرباز ما هستیم که در هر حال از این مملکت دفاع کردیم و می کنیم!)) خلاصه مولوی دیگر دید هیچ چیزی نمی تواند بگوید.*
--------------------------------------------------------------------------------
*ناگفته ها_(خاطرات شهید مهدی عراقی)
.
انتهای پیام /*