هیچ وقت به هواخوری نرفتند

حاج احمد آقا می گفتند امام در نجف تقریباً هیچ وقت به استراحت به معنای هواخوری و استفاده از ییلاق و رفتن به باغ و امثال آن نپرداخته اند و با وجود آنکه در لطافت روح و طبع و ذوق امام بحثی نیست ، ایشان نهایت دقت را داشته اند که نظیر همه مردم ایران که زیر فشار هستند ،زندگی کنند.در پاریس نیز امام به محض آنکه در نوفل لوشاتو مستقر شدند ،همین رویه را از همان ابتدا پیش گرفتند و با وجود آنکه معلوم بود که حال و حوصله استفاده از لطافت هوا را دارند ،تکلیف را مقدم بر این امر قرار دادند و به محض آنکه لازم دیدند که کنج اتاق بنشینند چنین کردند.روزهای اول که هنوز خانه ای برای محل اقامه نماز پیدا نشده بود از لحاظ زندگی به امام سخت می گذشت.دو سه اتاق توی هم بود که بیش از یک در ورودی نداشت و حضرت امام در اتاق عقب می نشستند و البته همواره عده ای در اتاق جلو بودند و هنگامی که ایشان می خواستند وضو بگیرند ،باید از این اتاق عبور می کردند ،ولی ایشان همواره با نهایت آرامش و با روحیه طلبگی با  این وضع بر خورد می کردند.* 


--------------------------------------------------------------------------------
* به نقل از : دکتر حسن حبیبی_روزنامه اطلاعات-18/11/60