وقتی که امام برای اولین بار بر مزار فرزندشان نشستند ،در حالی که گروه کثیری او را احاطه کرده بودند و نظاره می کردند که قائدی پدر، و پدری قائد بر مزار فرزندی مجاهد چه خواهد کرد ،همه دیدند که ایشان به سادگی بر زمین نشستند و انگشتانشان را بر قبر گذاشتند و با کمال اطمینان سوره فاتحه را قرائت نمودند و آنگاه به حاضران فرمودند:((برای مرحوم شیخ محمد حسین اصفهانی هم فاتحه بخوانید.)) و فرمودند که برای فرزند شهیدشان از خداوند متعال طلب مغفرت نمایند.حضار اظهار داشتند که آن شهید آمرزیده است.امام از کنار مزار برخاستند و در حالی که همه در فقدان فرزند ایشان بلند بلند گریه می کردند ،آرام و استوار به خانه برگشتند. *
--------------------------------------------------------------------------------
*به نقل از:حجةالاسلام و المسلمین سید حمید روحانی_روزنامه اطلاعات _1/8/59.
.
انتهای پیام /*