در هوای دوست

من در هوای دوست، گذشتم ز جان خویش
دل از وطــــــن بریدم و از خاندان خویش

در شهر خـــــویش، بود مرا دوستان بسی
کردم جـــدا، هوای تو از دوستان خویش

کد : 785 | تاریخ : 12 مهر 1399

من در هوای دوست، گذشتم ز جان خویش
دل از وطــــــن بریدم و از خاندان خویش

در شهر خـــــویش، بود مرا دوستان بسی
کردم جـــدا، هوای تو از دوستان خویش

من داشتم به گلشن خـــــــود، آشیانه ‏ای
آواره کــــرد عشق توام ز آشیان خویش

می‏داشتم گمان که تــــو با من وفا کنی
ورنه، برون نمی‏شدم از بوستان خویش

انتهای پیام /*

در هوای دوست

من در هوای دوست، گذشتم ز جان خویش دل از وطــــــن بریدم و از خاندان خویش در شهر خـــــویش، بود مرا دوستان بسی کردم جـــدا، هوای تو از دوستان خویش

من در هوای دوست، گذشتم ز جان خویش
دل از وطــــــن بریدم و از خاندان خویش

در شهر خـــــویش، بود مرا دوستان بسی
کردم جـــدا، هوای تو از دوستان خویش