مثل همه مردم زندگی می کردند

یک بار که خداوند رحمن به این بنده توفیق عنایت فرمود که به دستبوسی امام تشرف حاصل کنم آن جناب در سرمای سوزان در رواق کوچک خانه خود روی یک صندلی کهنه نشسته بودند و سرمای آزار دهنده جماران دست و صورت ایشان را تقریباً از سرخی به کبودی متمایل ساخته بود.علت را جویا شدم که چرا وسیله گرم کننده ای در این سرمای سخت و فضای باز نزد امام گذاشته نمی شود.پاسخ شنیدم که ایشان می خواهند با مردم همدرد باشند و به نمونه ای از این مساوات اشاره کردند که وقتی لباس امام را به بیت برای شست وشو داده بودند و شسته نشده بود پاسخ دادند که هنوز نوبت دریافت پودر رختشویی برای بیت نرسیده است و پس از رسیدن شسته می شود.* 


--------------------------------------------------------------------------------
* به نقل از : حجة الاسلام و المسلمین سید محمد باقرحجتی-ویژه نامه روزنامه جمهوری اسلامی- خرداد70

انتهای پیام /*